7/08/2004

D. Joan Soares Coelho

Noutro dia, quando me despedi
da minha Senhor, e quando ela me ouviu ir
e não me falou, nem me quis ouvir,
tão sem ventura foi que não morri,
mas, se mil vezes pudesse morrer,
menor seria a dor que ela me faz sofrer.

E eu lhe disse: "me ouça, minha Senhor" !
Olhou-me pouco e teve por mim desdém;
e, sem me dizer nem mal nem bem,
me deixou sofrendo, e com grande pavor,
mas, se mil vezes pudesse morrer,
menor seria o sofrimento de minha dor.

E sei muito bem, eu que ela deixei,
e dali me fui, que não me quis falar,
e então quase morri de pesar,
mas de pesar nuncam mais morrerei,
pois, se mil vezes pudesse morrer,
menor dor teria do que ela me faz sofrer.

D. Joan Soares Coelho

7/04/2004

Mais de D. Dinis

Proençaes soen mui ben trobar
e dizen eles que é con amor;
mais os que troban no tempo da frol
e non en outro, sei eu ben que non
an tan gran coita no seu coraçon
qual m'eu por mha senhor vejo levar.

Pero que troban e saben loar
sas senhores o mais e o melhor
que eles poden, soõ sabedor
que os que troban quand'a frol sazon
á, e non ante, se Deus mi perdon,
non an tal coita qual eu ei sen par.

Ca os que troban e que s'alegrar
van eno tempo que ten a color
a frol consigu', e, tanto que se for
aquel tempo, logu'en trobar razon
non an, non viven [en] qual perdiçon
oj'eu vivo, que pois m'á-de matar.

El-Rei D. Dinis, CV 127, CBN 489

7/03/2004

Cantigas de Amor - D. Dinis

Quer'eu em maneira de proençal
fazer agora un cantar d'amor,
e querrei muit'i loar mia senhor
a que prez nen fremusura non fal,
nen bondade; e mais vos direi en:
tanto a fez Deus comprida de ben
que mais que todas las do mundo val.

Ca mia senhor quiso Deus fazer tal,
quando a faz, que a fez sabedor
de todo ben e de mui gran valor,
e con todo est'é mui comunal
ali u deve; er deu-lhi bon sen,
e des i non lhi fez pouco de ben,
quando non quis que lh'outra foss'igual.

Ca en mia senhor nunca Deus pôs mal,
mais pôs i prez e beldad'e loor
e falar mui ben, e riir melhor
que outra molher; des i é leal
muit', e por esto non sei oj'eu quen
possa compridamente no seu ben
falar, ca non á, tra-lo seu ben, al.

El-Rei D. Dinis, CV 123, CBN 485